pintor

a parede da habitación ten dúas manchas á altura da cintura. son marcas difusas, medio grises, sobre o fondo branco, nunha esquina. estropean a perfección da cor cando entra a luz pola mañá, hoxe facía sol. non as vou tapar con pintura, sábelo de sobra. o mes pasado, nunha noite de sábado como a de onte, viñamos de cear nun italiano -sempre carpaccio- e comezamos a espirnos no ascensor. chegamos á casa e fumos directamente ó cuarto. alí tiráchesme contra esa-esta parede, eu apoiei as mans e sudei nela. fodíschesme de pé, como nunca o fixeras. treméronme as pernas e nacéronme eses pequenos moratóns arredor dos xeonllos. miro agora ese lenzo na miña habitación e síntome artista.