nota legal: non toques a pantalla, mancha
Estareite agardando, esbaradiza, húmida e fría. Notareite impávida, distante, e saberei, por fin, canto vale un peixe. Eu... que non me quería enterar.
Escapada do mundo, co chopped no cu.
Serás una pesTRUCHA!!!!!!!
Peixe pouco. Máis ben un cabalo chamado Rosa Aneiros.
Lembreime de ti onte á noite cando comía bacallao cun bo rustrido... e tiven unha breve pero intensa erección... que había ser ben permanente de terte diante miña, espida e ofrecida, todiña.
Fritida, cocida, crúa ou ao forno, ti es un manxar esquisito que se desfae na boca con arrecendo a mar bravío do Cantábrico.E logo dirán que o peixe é caro!
A erección de D. Rogoberto provocoulla a aboa.
Ceei só a varios milleiros de quilómetros de Galicia, e xa non teño avoa (que é con v e non con b, parviño).A xerontofilía gárdaa para ti, Anonymus.
ausencias moi programadas e ritmicas, nom?
Rigoberto ben lle metía a caralla á coyoacan, pero ela non se deixa meter petisuís no chichi.
Anonymous:Que torpe es e que procacidade máis barata tes. Bótalle un pouco de imaxinación aos teus textos, porque de linguaxe soez e barriobaixeira andamos sobrados.Poderías dicir algo así como:Don Rigoberto, na súa soidade, soña peixes e marés, e cunha serea que lle ensine a súa fría e enigmática pel.
ui cuánto pajiyero...
Enviar um comentário
12 comentários:
Estareite agardando, esbaradiza, húmida e fría.
Notareite impávida, distante, e saberei, por fin, canto vale un peixe. Eu... que non me quería enterar.
Escapada do mundo, co chopped no cu.
Serás una pesTRUCHA!!!!!!!
Peixe pouco. Máis ben un cabalo chamado Rosa Aneiros.
Lembreime de ti onte á noite cando comía bacallao cun bo rustrido... e tiven unha breve pero intensa erección... que había ser ben permanente de terte diante miña, espida e ofrecida, todiña.
Fritida, cocida, crúa ou ao forno, ti es un manxar esquisito que se desfae na boca con arrecendo a mar bravío do Cantábrico.
E logo dirán que o peixe é caro!
A erección de D. Rogoberto provocoulla a aboa.
Ceei só a varios milleiros de quilómetros de Galicia, e xa non teño avoa (que é con v e non con b, parviño).
A xerontofilía gárdaa para ti, Anonymus.
ausencias moi programadas e ritmicas, nom?
Rigoberto ben lle metía a caralla á coyoacan, pero ela non se deixa meter petisuís no chichi.
Anonymous:
Que torpe es e que procacidade máis barata tes.
Bótalle un pouco de imaxinación aos teus textos, porque de linguaxe soez e barriobaixeira andamos sobrados.
Poderías dicir algo así como:
Don Rigoberto, na súa soidade, soña peixes e marés, e cunha serea que lle ensine a súa fría e enigmática pel.
ui cuánto pajiyero...
Enviar um comentário